Niets bleek minder waar
Centrale bankiers dachten vorig jaar dat de inflatie slechts van tijdelijke aard was door inhaalvraag na de coronacrisis. Ook de obligatiemarkten, doorgaans goede voorspellers, dachten daar zo over want de kapitaalmarktrente bleef lange tijd stabiel tot licht stijgend. Maar niets bleek minder waar…
Inflatie uit de pan gerezen
Eind vorig jaar begon de inflatie zeer serieuze vormen aan te nemen en begon de lange rente te stijgen. Centrale bankiers werd het te heet onder de voeten en moesten hun beleid drastisch aanpassen in een poging de inflatie onder controle te krijgen. Vanaf begin dit jaar hebben zij de korte rente in een recordtempo verhoogd en er worden nog meer renteverhogingen verwacht. Intussen is de inflatie in de VS en Europa verder opgelopen tot niveaus van rond 10%.
Recessie
Het haast onvermijdelijke neveneffect van de renteverhogingen is een recessie. Verschillende schokken hebben de wereldeconomie getroffen: een hoger dan verwachte inflatie, een vertraging van de Chinese economie als gevolg van nieuwe COVID-19 lockdowns en negatieve effecten van de oorlog in Oekraïne. De grote vraag is of we een milde of diepe recessie gaan zien.
Soft landing
Alle ogen zijn nu gericht op de winstontwikkeling en economische groei in de komende kwartalen. Vooral Europa zal flink getroffen worden door de energiecrisis. Een milde recessie, ofwel een ‘soft-landing’ scenario, lijkt het meest waarschijnlijk, en is afhankelijk van het verdere beloop van de energiecrisis. Laten we ook niet vergeten dat recessies een onvermijdelijk onderdeel vormen van de conjunctuurcyclus, ofwel de regelmatige cadans van expansie en krimp in de economie. Dat het niet iets is om direct over in paniek te raken blijkt ook wel uit de reactie op de aandelenbeurzen die in de zomer nog een mooie rally doormaakten. De toekomst zal uitwijzen of de beurzen deze keer goede voorspellers zijn.