De mens, momenteel zijn we met meer dan zeven miljard op de aardbol, heeft zich in de loop der eeuwen vaak moeten aanpassen. Omdat we daarin super goed blijken te zijn, konden we uitsterven altijd het hoofd bieden. Wat dat betreft hebben we een streepje voor op de dinosaurussen, aan wie we ons toentertijd natuurlijk ook aanpasten. Nadat we als spermatozoïde al door een andere zuurtegraad raceten om als koploper het moederschip te bereiken, leren we gedurende ons leven telkens dat aanpassen van levensbelang is. Daarvoor gebruiken we onze steeds evoluerende intelligentie. Het gezond verstand is in sommige opzichten nog nooit zo blakend geweest als nu. So far so good. Het heeft ons gebracht op dingen als big data, artificial intelligence en algoritmes.

Tel die bij elkaar op
Big data staat voor de exponentieel groeiende opslag van data, die een schat aan informatie bevat. Door artificial intelligence, oftewel kunstmatige intelligentie, hebben computers de mogelijkheid om op basis van die data zelfstandig te leren en beslissingen te nemen. Een algoritme vertelt de computer welke volgorde van specifieke stappen uitgevoerd moet worden om een bepaald eindresultaat te bereiken. Tel die drie bij elkaar op en je begrijpt dat we (zij het op arbeidsniveau) op een punt zijn aanbeland dat minstens zo disruptief is als een naderende tsunami, meteoriet of kudde dinosaurussen. Leek het misschien dat robotica alleen lagere arbeidsklassen van de lopende band afplukte, deze ontwikkeling grijpt op alle niveaus in. Gewoonweg omdat het leidt tot een veel slimmere en goedkopere aanpak, waarbij mensen met boeken niet actueel meer zijn.

Overleven
Ik voorspel dat er binnen vijf tot tien jaar een halvering in werkgelegenheid zal plaatsvinden op het gebied van financieel adviseurs, juristen en accountancy. Moeten we bang worden? Neen. Moeten we lekker doorhobbelen? Ook niet. Het enige wat helpt is dat waarin we ons al eeuwen hebben bewezen: aanpassen. Mensen die eigen kennis leren te combineren met technologie overleven.