Ik schrijf columns, al enige tijd. Niet dat ik hiervoor een cursus heb gevolgd; het kwam spontaan.

Oeps, hoe moet dat, dacht ik. Nou, je gaat op internet op zoek naar een boek over het schrijven van columns. Die boeken vind je niet, althans, niks aardigs. Wel cursussen, genoeg! Maar ik ben er nu eenmaal zo een die eerst zelf aan de slag gaat. Met een fiks portie gezond verstand kom je een heel eind. Eenmaal wijzer geworden vraag je jezelf af of een cursus iets toevoegt. Beetje theorie is wel lekker, soms.

Volgens de grondslagen; pakkende titel, rode draad die je zelf begrijpt, je schrijft voor de lezer, humor, prikkelend, controversieel, kort, schrap al het overbodige en ook nog met een persoonlijk tintje.

Nou, dat laatste is vreemd als je voor de eerste keer je tekst gepubliceerd ziet, met dat persoonlijke tintje geschreven. Onwennig om dat met de anonieme lezer te delen. Als de zoon die zijn nieuwe vriendin, gekleed in wit leren lieslaarzen, netkousen en met porno-blond haar aan zijn ouders voorstelt. Je voelt je toch bekeken.

Nu heb ik het ook niet zo op cursussen. Nadat ik al enkele jaren presentaties gaf werd het tijd voor een tweedaagse cursus ‘presenteren’. Deze werd gegeven door twee professionals die mij leerden dat je goed-moet-ar-ti-cu-le-ren-an-ders-ver-staan-de-gas-ten-je-niet. Ik deed dus van alles fout maar zoals het door die profs werd bijgebracht, paste het niet bij mij, de betweters. Na een uur besloot ik de tweede dag niet meer te gaan.

Probeer je in de zakelijke sfeer nog open te staan voor de - beslist opbouwende - kritiek van de betweters, in de hobbysfeer is het nog dramatischer. Een collega van mij was lid van de fotoclub. Toen ik een nieuwe camera kocht vroeg ik: 'Hé Kees, zit jij niet bij die foto-hobbyclub?' 'Nee', was zijn antwoord, 'Ik heb dat jaren gedaan maar ik was het stik-beu. Als je dacht dat je een mooie foto had gemaakt waren er altijd van die azijnpissers die je foto zaten af te kraken.'

Ja, dat ken ik. Op feestjes waar ik de aanwezigen eigenlijk niet ken, sta ik mij er ook niet op voor dat ik in de belastingen zit. De betweters hebben het hoogste woord en weten alles van onmogelijke aftrekposten, op vakantie gaan met zakelijke auto’s zonder bijtelling en het ontduiken van box 3. Lekker laten
kletsen, nuances tellen niet bij een glas bier.

Hoe het dan wel moet? Zoals alles in het leven: alleen 1-op-1 kun je de (fiscale) nuance zoeken en doe dat vooral op je eigen manier, al is het nog zo krom. Maar wel authentiek.

Reageren?
jaap.van.wijlen@bdo.nl

Jaap van Wijlen, Partner BDO ’s-Hertogenbosch