‘Wanneer je een MRI-scan laat maken, vraag je je waarschijnlijk niet af hoe dat apparaat daar is gekomen. Zo’n machine kan tot wel 6000 kilo wegen. Vaak wordt het in delen opgebouwd, of geplaatst nog voordat het dak van het ziekenhuis erop stond.’

‘Hetzelfde geldt voor grote machines in fabrieken, waar de muren soms als het ware omheen worden gebouwd. Moet zo’n kolos op een gegeven moment verplaatst worden, dan is dat een grote uitdaging.’ Geert-Jan Verschuren (46) en Marceline Engelberts-De Jongh (43) werken in een avontuurlijke branche die weinig in de spotlights staat. Tijd om er eens licht op te schijnen.

80.000 kilometer
Dior Heavy Lift is een onderneming die begint waar het gewone verhuisbedrijf ophoudt. ‘Wij zijn al meer dan twintig jaar specialist op het gebied van industriële verhuizingen. Afmeting en gewicht zijn grenzeloos, net zoals ons werkgebied. Dat beslaat de hele wereld; van Amerika tot Slowakije’, vertelt Geert-Jan. ‘In het afgelopen jaar heb ik ruim 80.000 kilometer gereden en zeker twintig vluchten gemaakt.’ Geert-Jan is technisch specialist bij Dior en heeft direct contact met de klant. ‘Ik maak een verhuisplan en bereken daarvoor een offerte. Ik regel alles voor de werkzaamheden die uitgevoerd gaan worden. Voor ieder project wordt een plan van aanpak, op maat, gemaakt.’

Creatief bezig
Marcelines functienaam is niet één, twee, drie te omschrijven. ‘Noem me maar MVA, manusje van alles’, grapt ze. ‘Ik doe planning, werkvoorbereiding, financiële administratie,
inkoop, hr, office management en projectleiding. De hele back office dus, alles behalve offreren. Buiten Geert-Jan en ik, als overhead, werken hier twintig mensen operationeel.’ De directie wordt gevormd door Martin den Dikken en Frans van Oorschot. ‘Onze bedrijfscultuur is informeel. Eigenlijk zijn we allemaal vakidioten en we doen niet moeilijker dan nodig. Natuurlijk zijn veiligheidsnormen als VCA en ISO van levensbelang in een branche als de onze. Maar verder zijn we vooral creatief bezig met het vinden van oplossingen. Zonder al te veel regeltjes.’

Geen schroefje verkeerd
Geert-Jan: ‘Industrieel verhuizen is heel specialistisch werk. Een object wordt vaak door ons gedemonteerd en vervolgens weer in elkaar gezet. Wanneer bij de montage één schroefje verkeerd wordt geplaatst, of een machine staat niet uitgelijnd of waterpas, kan dat storingen opleveren en zelfs schade toebrengen. Daarom hebben wij regelmatig contact met de leverancier van het object of werken we onder zijn supervisie. Ook al in verband met de garantiebepalingen van een machine.’ Marceline: ‘Je moet goed kunnen luisteren naar de klant en doorvragen. Geert-Jan inventariseert en bekijkt de situatie vervolgens ter plekke.’ Hij beaamt: ‘Ik denk ook kostenbesparend mee. Soms is het bijvoorbeeld goedkoper en veiliger om een machine te draaien, omdat dat op jaarbasis veel heftruckhandelingen scheelt.’

Bevroren neusharen
‘Geen dag is hier hetzelfde en het klantcontact varieert in alle lagen. We spreken met CEO’s en machinebediendes. Omdat we zo internationaal werken, hebben we te maken met een verscheidenheid aan culturen. Neem Duitsland; daar gaat men vormelijk met elkaar om en is tutoyeren op de werkvloer ongepast. De verschillen in temperatuur zijn soms letterlijk adembenemend. Sta je de ene week in Roemenië bij min 35ºC in een doorwerkpak, terwijl je neusharen letterlijk bevriezen, de week daarop loopt in Griekenland het kwik op tot plus 35ºC.’ Geert-Jan vindt zijn werk geweldig. ‘Het is niet afgewaterd en nooit standaard. Behalve die variatie vind ik het nog steeds spectaculair om een staalpers van 100 ton te zien verplaatsen.’

Nieuw pand
Marceline wijst door het raam. Op loopafstand is een tweede pand van Dior verrezen dat in juli in gebruik wordt genomen. ‘Wanneer we een complete fabriek verhuizen, gebeurt dat vaak in etappes. Dan slaan wij de machines voor onze klant op, totdat ze bezorgd kunnen worden. Het pand waarin we nu zitten, dient straks alleen nog voor opslag. Onze nieuwe behuizing biedt straks ruimte aan ons eigen materieel en materiaal en we krijgen daar ook de kantoren.’

Alles samen
Geert-Jan: ‘Ik word niet snel zenuwachtig. Ik zit vanaf 1990 in het vak en heb zoveel ervaring. Wanneer ik niet weet hoe iets aan te pakken, overleg ik met Martin en Frans, onze directie. Vragen is geen schande.’ Marceline vertelt dat ze nauw contact heeft met de medewerkers, waarvoor zij de planning maakt. ‘Er bestaat geen vakopleiding voor dit werk, we leiden onze mensen zelf op. Het zijn goede chauffeurs met een technische achtergrond en de benodigde papieren als een VCA-diploma en een heftruckcertificaat. Omdat ze veel van huis zijn, blijf ik op de hoogte van hun privé-situatie. Het leuke van dit bedrijf is dat we alles samen doen.’

Tekst: Henrike Brouwer
Fotografie: Michel Klop