Circulaire economie, een populaire term. Er is veel voor nodig om die economie te laten functioneren. Meer dan een stuk overgebleven leer dat tot hippe tas wordt genaaid. Wethouder Ronald Bakker nodigde Maton Groep, Coolrec Plastics, Naber Plastics en Desch Plantpak aan tafel uit. Deze buren zetten de populaire term om in daden.

Een roepende in de woestijn, een andersdenker, een andersdoener, een verbinder, een leermeester? Wie Paul Kleijn - manager van de Technische Unie in Tilburg - in één woord denkt te kunnen vatten, komt bedrogen uit. Hij is all of the above. Maar bovenal is hij bevlogen. Hij gelooft in zijn werk, in zijn opdracht, in zijn collega’s. In het feit dat we met z’n allen een duurzame transitie moeten maken. Doen. En niet alleen praten.

Alles op een hoop gooien en opbranden is passé. Ook de kap van bomen moet stoppen. ‘Daarom blijven we verwerkingsmethodes ontwikkelen’, zegt Peter Lamers (54) van Spelt. ‘Bij ons vind je geen bouwresten terug.’ Guido van de Kamp (57): ‘Deze ijskrabber is gemaakt van afval. Waarom nieuwe grondstoffen aanboren?’

‘Mijn oom had een apotheek en zelf geen kinderen’, zegt Roger Hamann (55) van Unilin. ‘Het lag voor de hand dat ik hem zou opvolgen. Maar op mijn 16e was ik met hele andere dingen bezig. Ook ontdekte ik mijn interesse voor knutselen en sleutelen. Met twee rechterhanden kom je dan al gauw in de techniek terecht.’

De frontrunner op het gebied van circulaire economie gelooft in een eerlijk en oprecht verhaal. Voor minder doet hij het niet. ‘De wereld heeft boter op haar hoofd’, zegt sokkenfabrikant Patrick Welp (49) van Vodde.