Een sprekende blik onder haar enorme bos krullen en een vriendelijke, zachte stem. Jurist Caroline Moons (27) heeft de afgelopen anderhalf jaar veel meegemaakt. Ze verloor in april 2015 haar vader, ir. Joop Moons. Korte tijd voor zijn overlijden, benoemde hij haar officieel tot directeur van Moons Ingenieurs en RioolZorg. Het was de laatste handtekening die hij zette.

‘Natuurlijk was ik bang en heb ik hier in de zaak staan janken. Ik wil zijn levenswerk op de allerbeste manier voortzetten en ik voel me verantwoordelijk voor iedereen die hier werkt. Plus voor hun gezinnen. Maar ik ben geen type dat snel opgeeft. Ik ga gewoon door. Net als mijn moeder.’ Carolines moeder Marina (61) is algemeen directeur en geeft leiding aan de architectentak van Moons.

Knokken
‘Mijn ouders leerden elkaar kennen op de TU in Delft en woonden al na een paar weken verkering samen. Tijdens zijn studie rolde pap, die civiel ingenieur was, in de rioolzorg. Mama werd architect. Later kwamen ze in Brabant terecht en begonnen beiden een eigen bedrijf.’ En passant kregen Joop en Marina vijf kinderen, van wie Caroline de oudste is. Ze vertelt: ‘Bij ons thuis was het lekker druk. We hadden altijd teveel eten, zodat vriendjes en vriendinnetjes konden blijven. Pap en mam waren gewaagd aan elkaar, beiden ondernemend. Ze leerden ons dat je je eigen succes kunt maken door te knokken.’

Geheim genootschap
‘Eind 2013, ik was aan het afstuderen, werd pap ernstig ziek. Alvleesklierkanker, een klap in ons gezicht. Mijn vader vocht tegen zijn ziekte en ging daarbij gewoon door met werken, maar wilde geen stress meer. Het was logisch dat ik steeds meer ging overnemen. De branche voelt goed en vertrouwd. Het is een klein, familiair wereldje. Soms lijkt het bijna een geheim genootschap, dat blij is als er weer iets innovatiefs wordt toegevoegd.’ Verduidelijkend: ‘Iedereen heeft met het riool te maken, maar niemand houdt er zich mee bezig. Totdat er een probleem is.’

Prioriteit nummer één
‘Het rioolvak klinkt niet sexy, maar is interessanter dan je denkt. Een goede riolering vormt de basis van de samenleving. Kijk naar ontwikkelingslanden; een functionerend riool is prioriteit nummer één.’ De kracht van Caroline schuilt in het feit dat ze breed georiënteerd is: ze spreekt de juridische taal en weet door haar basisopleiding riolering én haar achtergrond alles over het vak. ‘Onze opdrachtgevers bestaan voornamelijk uit overheid. Wet- en regelgeving vormen de basis voor hetgeen we doen.’

Actieve houding
‘Mijn vader heeft apparatuur uitgevonden om foutieve aansluitingen op de riolering op te sporen en daarmee in 2011 een innovatieprijs gewonnen. Mensen zijn zelf verantwoordelijk voor de riolering op hun eigen perceel. Van de burger wordt een actieve houding verwacht. Daar is niet iedereen zich van bewust. Wanneer je bijvoorbeeld je tuin betegelt, kun je last krijgen van wateroverlast. Dat lost de gemeente niet voor je op, dat moet je zelf doen. Voor ons liggen er kansen op het gebied van samenwerking tussen overheid en burgers.’

Ontspanning
Als alleenstaande moeder van zoontje Isa, heeft Caroline veel aan haar moeder Marina. Die bevestigt haar dochters meerwaarde binnen Moons. ‘Caroline is commercieel en ondernemend. Ze heeft de tak juridische dienstverlening aan ons bedrijf toegevoegd. Dat is uniek binnen het rioolvak.’ Caroline lacht. ‘De afgelopen maand denk ik voor het eerst weer aan een beetje ontspanning. Mijn vader, op wie ik qua gedrevenheid veel lijk, is nog elke dag aanwezig. Hij leeft voort in de zaak.’

Tekst: Henrike Brouwer
Fotografie: Kees Bennema