Hij had het met haar nooit over businessplannen of de te varen koers. Onvoorbereid maar vastbesloten, zette Bianca van Wagensveld echter het bedrijf door na de dood van haar man een jaar geleden. Met rustige hand loodst ze het de toekomst in. Cruciale keuzes gaat ze niet uit de weg.

‘Dit bedrijf, gespecialiseerd in het maken van vitrinekasten, bestaat al bijna vijftig jaar, maar een groot aantal daarvan wordt gekenmerkt door directiewisselingen en onrust. Pas met de komst van Jeroen, mijn man, kwam er stabiliteit. Toen hij wegviel, zag ik het als mijn taak om die rust te bewaren. De boel dichtgooien was geen optie. De enige mogelijke keuze was in Jeroens voetsporen te treden, vond ikzelf.’

Alom aanwezig
‘Maar Jeroen was zo aanwezig, zo bepalend voor het bedrijf dat het bijna een onmogelijke opgave was om in zijn geest verder te gaan’, zegt Bianca rustig. ‘Volgens mij wist hij dit zelf ook wel. Wellicht is het mede de reden geweest waarom hij het met mij nooit had over het bedrijf of wat er na hem diende te gebeuren. Met zijn naaste medewerker besprak hij die zaken wel. Bij hem sprak hij ook het vertrouwen in mij uit, hoorde ik later. Door mij blanco, als een onbeschreven blad, dit engagement te laten aangaan, heeft hij het mij eigenlijk makkelijker gemaakt.’ 

In het diepe gegooid
‘Het was overigens niet de eerste keer dat ik in het diepe werd gegooid’, lacht ze. ‘Toen Jeroen in 2003 dit bedrijf overnam, sprong ik nu en dan bij op de financiële administratie. Dat ik een paar jaar later volledig en fulltime verantwoordelijk zou worden voor de boekhouding, was niet iets wat ik ambieerde, zeg maar. Toch gebeurde dat. In 2008 stapte de financial controller net voor de vakantie plotseling op. Ik had welgeteld twee weken de tijd om in de boekhouding te duiken en samen met de accountant de jaarcijfers aan te leveren. Mijn sterkte in zo’n situatie is dat ik me niet snel laat afschrikken. Ik begin er gewoon aan en geef de volle 100%. Meer kun je immers niet doen.’

Kroningsmantel en retail
Met die instelling zorgde Bianca dat het bedrijf kan terugblikken op een gezond en stabiel jaar. ‘Daar ben ik best trots op, vooral omdat deze markt zo wisselend is. Bovendien staan we op een belangrijk keerpunt. Waar we eerder vooral aan de detailhandel leverden, verschuift onze focus steeds meer naar musea. De kroningsmantel van Willem-Alexander en de koningsblauwe jurk van Maxima prijken bijvoorbeeld in een van onze vitrines. Toch zie ik naast het museumwezen, ook kansen in de Nieuwe Retail met het shops-in-shopconcept. Het houdt in dat grote merken een stukje etalage kopen. Niet de winkel maar  het merk wordt met andere woorden jouw klant. De vraag is dus hoe we verder willen. Het antwoord op die vraag bepaalt tevens hoe we de fabriek moeten inrichten. Als projectbureau heb je namelijk minder voorraad nodig dan als productiebedrijf.’

Verschillende petten
Ook voor haarzelf dient zich een belangrijke keuze aan: huurt ze een general manager in die de dagelijkse leiding op zich neemt, dan wel een financial controller die de financiële kant van haar overneemt? ‘Op dit moment heb ik beide petten op en dat werkt niet. Je doet de dingen maar half. Dat staat haaks op mijn perfectionisme. De financiële kant overdragen, betekent echter dat ik de controle over een cruciaal bedrijfsonderdeel moet loslaten. Dat vind ik moeilijk. Een manager inhuren betekent dan weer dat ik die persoon moet kunnen bijsturen. Maar op dat vlak ben ikzelf nog mijn weg aan het zoeken. Het financiële is vertrouwd terrein, het managementaspect daagt mij uit. De keuze is niet makkelijk.’ Hoe zij het afgelopen jaar heeft ervaren? ‘Ik kamp met schuldgevoelens. Probeer alle bordjes in de lucht houden, maar vind nog te vaak dat de combinatie werk en privé beter kan. Beter moét. Misschien wil ik me vooral aan mezelf bewijzen. Misschien moet ik gewoon durven toegeven dat ik het tot nu toe niet slecht doe’, lacht ze voorzichtig. En die laatste uitspraak lijkt me meer dan terecht.

Ondernemerstips van Bianca:
• Doe de dingen niet half
• Wees rechtdoorzee
• Er is meer mogelijk dan je denkt
• Vaar niet blind op anderen
• Durf je intuïtie te volgen

Tekst: Gerda Baeyens
Fotografie: Marjo van de Peppel